امروزه جراحی بزرگ کردن آلت تناسلی محبوبیت بیشتری پیدا کرده است. و این به این دلیل است که بخشی از جمعیت مردان ، حتی در صورت عدم وجود مشکل ، دارای مجتمع هایی به اندازه آلت تناسلی خود هستند. روش های متعددی برای بزرگ شدن اندام تناسلی وجود دارد ، با این حال ، همه روشها بر خلاف روش جراحی ، اثر طولانی مدت را ارائه نمی دهند.
آیا می توان آلت تناسلی را با جراحی بزرگ کرد؟
البته بزرگ شدن اندام تناسلی مرد با جراحی امکان پذیر است. تمایل به انجام عمل جراحی همیشه به این دلیل نیست که مشکل واقعاً وجود دارد. اغلب ، صاحبان اندازه آلت تناسلی معمولی نیز می توانند چنین مجموعه هایی را بدست آورند. اکثر مردان همچنین معتقدند که موفقیت در روابط جنسی و توانایی باروری مستقیماً به ارزش وقار بستگی دارد ، با این حال ، این اصلا صادق نیست.
اندازه طبیعی آلت تناسلی هنگام نعوظ از 12 تا 18 سانتی متر متغیر است. یک آلت تناسلی کوچک در نظر گرفته می شود که اندازه آن از 9 تا 12 سانتی متر متغیر است. همچنین صاحبان میکروپنیس وجود دارد که طول آن کمتر از 8 سانتی متر است و می تواند به 2 سانتی متر برسد (در حالت نعوظ).
جراحی بزرگ شدن آلت تناسلی باید دارای علائم باشد و صرفاً به دلیل پیچیدگی های مرد انجام نشود. در صورتی که تمایل به بزرگ شدن فالوس به دلیل نارضایتی از اندازه آن ایجاد می شود ، اما در عین حال شاخص های آن به مقادیر متوسط پایبند هستند ، لازم است از یک روان درمانگر یا سکسولوژیست دیدن کنید.
بزرگ شدن آلت تناسلی تنها در موارد کمی ضروری است:
- درگیری آلت تناسلی ، که معمولاً با کاهش تن ماهیچه ای و کشش بافت مشخص می شود ، معمولاً در سنین بالا رخ می دهد. با توسعه تکامل ، جراح بر مداخله جراحی اصرار نخواهد کرد و تصمیم برای بزرگ شدن فالوس به اختیار بیمار باقی می ماند. از این گذشته ، فعالیت جنسی با افزایش سن کاهش می یابد ، بنابراین بسیاری از مردان مسن این پدیده را کاملاً آرام می گیرند.
- بدشکلی های بدست آمده یا ناهنجاری های داخل رحمی. ناهنجاری های مادرزادی عضو مرد شامل عدم توسعه مجرای ادراری اسفنجی است که منجر به انحنای فالوس به سمت کیسه بیضه (هیپوسپادیاس) می شود.
- توسعه نیافتگی مجرای ادراری (اپیسپادیاس). ناهنجاری های بدست آمده شامل انواع آسیب های آلت تناسلی با شدت های مختلف است.
- میکروپنیس یکی دیگر از شرایطی است که شامل افزایش اندازه مردانگی با روش جراحی می شود.
در صورتی که بیمار بخواهد برای بزرگ شدن فالوس به جراحی متوسل شود ، بدون هیچ گونه نشانه ای ، پزشک به احتمال زیاد سعی می کند او را منصرف کند و احتمالاً روشهای دیگری را برای تغییر اندازه آلت تناسلی توصیه می کند.
از جمله موارد دیگر ، اصلاح جراحی و بزرگ شدن فالوس مرد یک روش نسبتاً گران است.
انواع عملیات
چندین روش برای بزرگ شدن اندام تناسلی مردان وجود دارد:
پروتزهای فالوپ
پروتزهای فالوپ شامل کاشت پروتز در آلت تناسلی مرد است. این نوع مداخله جراحی کاملاً جدی است ، زیرا اندام جدا شده و سپس در قسمتهایی مونتاژ می شود. معمولاً پروتزهای فالوپ تنها در صورت وجود علائم انجام می شود ، در حالی که هیچ وسیله کلاسیکی نمی تواند با این وضعیت کنار بیاید. قبل از عمل ، بیمار باید چندین بار به بیمارستان مراجعه کند تا تحت معاینه قرار گیرد و آزمایش های لازم را پشت سر بگذارد. این نوع مداخله جراحی نه تنها می تواند مشکل از دست دادن سانتی متر آلت تناسلی مرد را حل کند ، بلکه با اختلال نعوظ نیز مقابله می کند ، که باعث می شود پروتزهای فالوپ پروتز با وجود هزینه بالای عمل و درد آن در بین مردان بسیار محبوب شود.
ماهیت این روش این است که دستگاه های خاصی در بدن غار آلت تناسلی کاشته می شود. این روش منحصراً تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
سه نوع اندوپروتز وجود دارد - نیمه سفت ، هیدرولیک و سفت.
پروتزهای سفت و محکم آلت تناسلی ارزان تر از پروتزهای هیدرولیک و نیمه سفت و سخت هستند ؛ اما از محبوبیت خاصی برخوردار نیستند و به ندرت در جراحی استفاده می شوند. این به خاطر این واقعیت است که این نوع اندوپروتز دارای حافظه پلاستیکی نیست و همچنین نمی تواند درجه سفتی آن را تغییر دهد. در نتیجه ، معلوم می شود که یک مرد دائماً از نعوظ تقلید می کند.
در مورد فالوپروتز نیمه سفت و سخت (یک تکه) ، سفتی آن نیز حفظ می شود. اما تفاوت پروتز یک جزء با پروتز سفت و سخت این است که یک پروتز نیمه سفت از دو سیلندر ساخته شده از سیلیکون تشکیل شده است که مجهز به سیم و میله هستند. با تشکر از این طرح ، می توان با تغییر دادن دست ، فالوس را در موقعیت مورد نیاز نگه داشت.
اما بیشترین تعداد بررسی مثبت توسط فالوپروتزهای هیدرولیک ، یعنی بادی (سه جزء) استفاده می شود. این اندوپروتز دارای ساختار زیر است - دو سیلندر ، که توسط یک پمپ مخصوص به هم متصل شده اند ، و همچنین مخزنی برای مایع وجود دارد. در طول پروتزهای آلت تناسلی ، این استوانه ها در بدن مغزی آلت تناسلی کاشته می شوند و پمپ در کیسه بیضه مرد قرار می گیرد. مخزن در ناحیه پشت استخوان شرمگاه قرار می گیرد.
برای رسیدن به نعوظ ، باید پمپ را چندین بار فشار دهید. بنابراین ، مایع قبلی در مخزن به داخل استوانه ها حرکت می کند و در نتیجه سفتی آنها را افزایش می دهد. به محض از بین بردن حالت نعوظ ، لازم است آلت تناسلی را خم کرده و منتظر آرامش کامل باشید. در این مرحله ، مایع به مخزن باز می گردد. پروتزهای فالوپ پروتز با کاشت هیدرولیک گران ترین است ، اما ظاهر فیزیولوژیکی طبیعی تر و طبیعی تری را حتی در حالت استراحت ارائه می دهد.
در هر صورت ، فالوپروتز برای هر بیمار به صورت جداگانه با در نظر گرفتن تمام ویژگی های ساختار فیزیکی و تنها پس از بررسی کامل کل ارگانیسم انتخاب می شود. این مورد نادر نیست که نیاز به مشورت با سایر متخصصان باریک باشد.
همانطور که در بالا ذکر شد ، پروتزهای فالوپ یک روش نسبتاً جدی است ، که طی آن و پس از آن عوارض مختلفی ممکن است ایجاد شود. به همین دلیل تمایل به افزایش عزت فرد کافی نیست ، هر کلینیکی تنها در صورت وجود علائم جدی این عمل را انجام می دهد. ممکن است ایمپلنت به سادگی ریشه نداند و بدن تمام تلاش خود را برای جابجایی آن ، از جمله از طریق مجرای ادراری ، تاج سر ، به کار گیرد. علاوه بر جابجایی ، پیچ خوردگی و شکستگی پروتز امکان پذیر است. در نتیجه فشردن ، بیمار ممکن است دچار نکروز اندام تناسلی یا پوست ، صدمه به اپیتلیوم که بدن خارجی را می پوشاند ، شود. از جمله عوارض نیز می توان تشخیص داد: توسعه فرآیندهای التهابی ؛هماتوم آلت تناسلی ، ادم ، شرایط دردناک بعد از عمل ، کاهش حساسیت اندام ؛مشکلات ادرار کردندر حین مقاربت ، جابجایی یا نقض یکپارچگی ایمپلنت ها و همچنین درد و ناراحتی ممکن است.
پر کردن چربی
لیپوفیلینگ به جراحی پلاستیک با حداقل تهاجم اشاره دارد. و مزایای متعددی نسبت به روش شرح داده شده در بالا دارد ، با این حال ، بیشتر به منظور افزایش طول فالوس ، بلکه ضخامت آن است.
پرکردن چربی شامل معرفی مواد زیستی (بافت چربی بیمار) در زیر پوست آلت تناسلی است ، بنابراین علاوه بر این روش ، انجام لیپوساکشن نیز ضروری است. استفاده از سلول های چربی بیمار اغلب وجود واکنش های آلرژیک را منتفی می کند ، اما می تواند منجر به فرآیندهای التهابی شود.
پر کردن چربی در چندین مرحله انجام می شود:
- اول از همه ، لیپوساکشن انجام می شود. یعنی مقدار مورد نیاز مواد زیستی از شکم ، پاها یا باسن بیمار خارج می شود.
- پس از آن ، بافت چربی تحت عمل تمیز کردن انواع اجزای مضر قرار می گیرد.
- مرحله بعدی پر کردن آلت تناسلی با سلول های چربی است. این با سرنگ تزریق و میکروکانول اتفاق می افتد. چربی در تمام طول آلت تناسلی تزریق می شود.
- در پایان عمل ، بانداژ روی بیمار اعمال می شود.
در دوره بعد از عمل ، چندین توصیه باید رعایت شود: بازدید از سونا ، استخرها و سایر آبها نامطلوب است ، باید از صمیمیت خودداری کنید. رعایت این قوانین ساده فقط شما را به نتیجه مثبت نزدیک می کند.
پر کردن چربی در موارد زیر اهمیت دارد:
- بیمار از طول کاملاً راضی است ، اما از قطر آلت تناسلی ، یعنی نازکی مادرزادی (از جمله اگر این نتیجه بزرگ شدن مستقل ارگان با کمک اکستندرر باشد) راضی نیست.
- با توجه به ویژگی های فیزیولوژیکی شریک جنسی ، واژن او بسیار گسترده است.
- اختلال نعوظ وجود دارد ، که نه به دلیل ناهنجاری های فیزیولوژیکی ، بلکه به دلیل اختلالات روانی ایجاد می شود و با نارضایتی از اندازه عزت نفس یک مرد همراه است.
- عدم تقارن فالوس مادرزادی یا ناشی از ضربه.
- بازیابی ظاهر زیبایی پس از برداشتن ایمپلنت های سیلیکون.
- بیمار دارای میکروپنیس است.
پر کردن چربی دارای چندین مزیت است:
- بیهوشی عمومی لازم نیست.
- توانبخشی پس از عمل طولانی نیست و فقط چند روز طول می کشد.
- اثر طولانی مدت ، و اگرچه پزشکان افزایش مادام العمر را تضمین نمی کنند ، اما اندازه برای مدت طولانی باقی می ماند.
- این روش عملاً هیچگونه منع مصرف ندارد.
- در صورت نیاز ، جراح همیشه می تواند شکل آلت تناسلی را اصلاح کند.
- تفاوت قابل توجهی در قیمت در مقایسه با پروتزهای آلت تناسلی.
صرف نظر از این واقعیت که کبودی و تورم ظاهر شده در طول عمل در عرض سه روز ناپدید می شود ، نتیجه نهایی تنها پس از یک هفته ارزیابی می شود.
با این حال ، حتی چنین عملی به ظاهر مثبت دارای عوارض و موارد منع مصرف در هر طرف است.
عوارض زیر ممکن است پس از لیپوفیلینگ ایجاد شود:
- احساسات دردناک هنگام ادرار ممکن است ؛
- در محلی که مواد زیستی تزریق شده است ، گاهی اوقات رنگدانه پوست رخ می دهد.
- تورم هر دو آلت تناسلی و پاها ؛
- به ندرت ، اما این اتفاق می افتد که بافت چربی به طور مساوی در سراسر اندام مرد توزیع نمی شود ، بلکه توده ای در زیر پوست است و بزرگ شدن نامتقارن آلت تناسلی نیز ممکن است.
- ایجاد زخم در بافت غار ؛
- تجمع مایع چرکی زیر پوست در کشاله ران و آلت تناسلی ؛
- التهاب غدد لنفاوی در ناحیه کشاله ران.
اگر بیمار عوارضی دارد ، باید فوراً با پزشک مشورت کنید. متخصص یا درمان دارویی یا اصلاح شکل (بسته به مشکل ایجاد شده) را تجویز می کند.
پرکردن چربی برای افرادی که از دیابت ، بیماریهای عروقی و شریانی ، وجود ناهنجاری آلت تناسلی (مادرزادی یا اکتسابی) ، عفونت های مجرای ادراری ، وجود بیماریهای مقاربتی ، انکولوژی ، بثورات روی آلت تناسلی رنج می برند ، ممنوع است. همچنین ، لیپوفیلینگ برای افراد با ضعف ایمنی و معلولیت ذهنی انجام نمی شود.
انتخاب یک کلینیک خوب و اثبات شده برای این نوع جراحی بسیار مهم است. تمایل به پس انداز پول می تواند منجر به عواقب جدی شود.
لیگامنتوتومی
سیستم تولید مثل مردان به گونه ای طراحی شده است که وقتی خون به آلت تناسلی هجوم می آورد ، رباط واقع در ناحیه تناسلی شروع به سفت شدن اندام می کند ، به همین دلیل آن بالا می رود.
ماهیت لیگامنتومی این است که این رباط (رباط) را بریده و در نتیجه آلت تناسلی را از استخوان ناحیه تناسلی که به آن چسبیده است دور می کند و به همین دلیل افزایش می یابد.
با این حال ، بزرگ شدن آلت تناسلی به این معنا نیست که جراح رباط را قطع می کند ، بلکه نحوه رشد رباط در کنار هم است. به محض کوتاه شدن رباط ، فالوس خم شده و کشیده می شود و قسمت داخلی آن از ناحیه لگن بیرون کشیده و ثابت می شود.
هنگامی که به این ترتیب بزرگ می شود ، نتیجه بستگی به جراح پلاستیک و بیمار دارد. یک مرد باید آلت تناسلی خود را با یک اکستندرر به مدت 14 روز دراز کند. با تشکر از روش لیگامنتومی ، آسان است 3-5 سانتی متر مورد نظر را به مردانگی اضافه کنید. نتیجه رباط مادام العمر است ، زیرا اگر رباط در موقعیتی مشابه با هم رشد کند ، هیچ چیز به موقعیت اولیه خود بر نمی گردد.
لیگامنتوتومی تحت بیهوشی عمومی یا با بی حسی نخاعی انجام می شود. این پروسه 30 دقیقه طول می کشد و توانبخشی دو هفته به طول می انجامد. با این حال ، ما می توانیم در مورد نتیجه نهایی تنها شش ماه بعد صحبت کنیم ، زمانی که رباط به طور کامل رشد کرده است.
مزیت اصلی لیگامنتومی این است که ، به این ترتیب ، عمل جراحی عوارضی ندارد و به هیچ وجه بر سلامت جنسی مردان تأثیر نمی گذارد.
لیگامنتومی ، مانند فالوپروستتیک ، تنها به دلایل پزشکی انجام می شود ، اما این عمل به طور مکرر و صرفاً بر اساس خواسته های بیمار انجام شده است.
پیوند عضله میکروجراحی
اصل روش این است که آلت تناسلی بیمار پس از ایجاد یک برش در اطراف قاعده آن و پایین آوردن پوست به پایین ، در فلپهای عضلانی قرار می گیرد. این عمل 2-3 ساعت ، تحت بیهوشی عمومی طول می کشد و پس از اتمام آن ، اندام بیمار بلافاصله به طور قابل توجهی ضخیم تر می شود ، حدود 3-4 سانتی متر.
مواد بیولوژیکی برای پیوند از فرد جراحی شده ، از دیواره شکم یا ناحیه زیر بغل گرفته می شود.
توانبخشی بعد از عمل 4-6 هفته طول می کشد ؛ یک مرد می تواند بعد از 5-7 روز بیمارستان را ترک کند.
پوست خود به خوبی ریشه دار می شود ، که علاوه بر احساسات دردناک ، عوارض احتمالی را نیز حذف می کند.
پیوند ماهیچه نادر است. این به دلیل هزینه بالای این سرویس است.
عوارض احتمالی
عوارض بعد از جراحی پلاستیک می تواند هم در صورت خطای پزشکی و هم در صورت نگرش غیر مسئولانه به توصیه ها در دوره توانبخشی ایجاد شود.
شایع ترین عوارض عبارتند از:
- تغییر شکل اندام تناسلی مرد ؛
- تغییر در زاویه نعوظ ؛
- کوتاه شدن محور آلت تناسلی ؛
- اختلال نعوظ ؛
- کاهش حساسیت آلت تناسلی مرد.
جلوگیری از بروز عوارض پس از افزایش فالوس مرد امکان پذیر نخواهد بود. با این حال ، شما باید با دقت یک کلینیک را برای این روش انتخاب کنید ، زیرا 80 the نتیجه به آن بستگی دارد.